Εκλογομαντινάδες

                             Σοφία Κοντογεώργου

Όταν την ψήφο σου θα πας να ρίξεις μην ξεχάσεις
πως ό,τι είχες έχασες κι ό,τι ποθείς θα χάσεις.

Στην κάλπη μόνος σα βρεθείς σκέψου το πριν ψηφίσεις
και αν πολύ δυσκολευτείς τότε να ζωγραφίσεις
μια μούντζα ανοιχτοπάλαμη να’ χουν να τη θυμούνται
όσοι μεγάλα λόγια λεν΄και ύστερα τ’ αρνούνται.

Σου τάζουνε τον ουρανό, τ’ άστρα και το φεγγάρι
και μόλις μπούνε στη Βουλή αλλάζουνε τροπάρι.

Δε βγαίνει ο λογαριασμός ζητούν να βάλεις πλάτη
και στη σκυφτή καμπούρα σου αρχίζουνε το πάρτυ.

Κόψε από ‘δω, κόψε από ‘κει άδειασε το πουγκί μας
σε λίγο θα ζητήσουνε φόρο κι απ΄ το βρακί μας.

Κλέφτες αισχροί κι αναίσχυντοι το δάχτυλο κουνάνε
τόσον καιρό δε χόρτασαν κι άλλο θέλουν να φάνε.

Ήρθε ο καιρός, ω Έλληνα, ν’ αλλάξεις το βιολί σου
η ψήφος είναι τ’ όπλο σου είναι η δύναμή σου.

Στείλτους όλους στο διάολο κι ακόμη παραπέρα
να ξεβρομίσει ο τόπος μας να δούμε άσπρη μέρα.

                            Ντίνος Ι. Γλαρός 

Η μπαχαλοελλάδα μας ‘τοιμάζεται και πάλι

το νέο το σωτήρα της στις εκλογές να βγάλει.

Όλοι με το χαμόγελο μας τάζουν παραμύθια

μας λένε για προγράμματα νερόβραστα ρεβύθια.

Δουλειά, μισθό, ανάπτυξη ποτέ δε θα τα δούμε

και σκλάβοι των κοπρόσκυλων για πάντοτε θα ζούμε.

Πιστεύουμε τα φούμαρα που οι ταγοί μας λένε

και ύστερα τα μάτια μας με μαύρο δάκρυ κλαίνε.

Νομίζουν ότι είμαστε (;) βλάκες χωρίς κεφάλι

και θα μας ξεγελάσουνε στις εκλογές και πάλι.

Αυτός ο δύσμοιρος λαός ποτέ δε θα προκόψει

και το κεφάλι του βαθειά μέσ’ στα σκατά θα χώσει.

Η κάλπη είναι δύναμη ή του λαού το μνήμα

ανάλογα η χέρα μας τι κάνει στην κουρτίνα.